ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΜΠΑΡΚΕΡ: Ενας τραγικός τού σήμερα // UND

ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΜΠΑΡΚΕΡ: 

Ενας τραγικός τού σήμερα // UND

Ο Βρετανός Χάουαρντ Μπάρκερ, είναι ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς των τελευταίων 40 χρόνων.

• «Εξόριστος»

Πολυπράγμων, με ποιητικές συλλογές, δοκίμια, ζωγραφικό έργο, αλλά και μια δική του θεατρική ομάδα, που ανεβάζει αποκλειστικά δικά του έργα εδώ και μια εικοσαετία, ο Χάουαρντ Μπάρκερ ανήκει στους «δύσκολους» Βρετανούς συγγραφείς. Το γεγονός αυτό του κόστισε σε δημοτικότητα, αλλά του «χάρισε» στενούς δεσμούς με τη νεότερη γενιά της βρετανικής δραματουργίας και ειδικότερα με τη Σάρα Κέιν. Αναγνωρισμένος στη Γαλλία περισσότερο από ό,τι στη χώρα του, όπου νιώθει σχεδόν εξόριστος, ο 62χρονος σήμερα Μπάρκερ αποκαλεί το θέατρό του «θέατρο της καταστροφής», που έλκει την καταγωγή του από την ελισαβετιανή τραγωδία.

Τα έργα του υπονομεύουν τη γραμμική αφήγηση που καταλήγει σε κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα ή νόημα. Αποστρέφονται τον διδακτισμό, αλλά και την οποιαδήποτε ιδεολογική στράτευση, παρά τη βαθιά πολιτική συνείδηση του συγγραφέα τους. «Το θέατρο που γράφω», σημειώνει χαρακτηριστικά, «επινοεί τον δικό του κόσμο», έναν κόσμο που δεν μιμείται την πραγματικότητα ούτε συμβάλλει στην αλλαγή της, που δεν προσπαθεί να μας παρηγορήσει ούτε να μας διαπαιδαγωγήσει, αλλά να μας οδηγήσει στη βαθύτερη γνώση του Εαυτού. Για τον Μπάρκερ, το θέατρο «δεν μορφώνει, γιατί το να μορφώνεις σημαίνει να απλοποιείς».

«Το θέατρο της καταστροφής» δεν είναι μία ακόμα θεωρία για το θέατρο. Αποτελεί τον πυρήνα της τραγωδίας στην εποχή μας, «τραγωδία δίχως κάθαρση», θα πει ο Μπάρκερ. Ξεκινάει από την πεποίθηση ότι η τέχνη δεν αποτελεί καταναλώσιμο αγαθό. Στόχος της τέχνης είναι να ερεθίσει, να διεγείρει τη συνείδηση, «όπως ο κόκκος της άμμου το έντερο του όστρακου.» Εδώ το κοινό καλείται να απελευθερωθεί από την ανάγκη της καθοδήγησης και  χειραγώγησής του από τις απόψεις του συγγραφέα – ποιος άλλωστε μπορεί να ενδιαφέρεται γι αυτές ;- ν’ ανακαλύψει την ατομικότητά του και να αφήσει ελεύθερη τη φαντασία του.

H "Ούντ" γράφτηκε το 1999 και διηγείται την ιστορία μιας μοναχικής γυναίκας που περιμένει τον εραστή της. Καθώς η ώρα περνά, η ερωτική ανυπομονησία της εκφράζεται και μέσα από αναφορές σε πράξεις βίας, οι οποίες συνδέονται με το αντικείμενο του πόθου της, τον άντρα που άλλοτε εμφανίζεται ως ιδανικός εραστής κι άλλοτε ως μια μορφή δαιμονικής εξουσίας.
Στο ερωτικό παιχνίδι της δύναμης και της εξουσίας που παίζεται ανάμεσά τους η Ούντ ανακαλεί στη μνήμη της παράδοξες εικόνες κι εμπειρίες που υπερβαίνουν τα όρια μιας συμβατικής σχέσης συνδέοντας το προσωπικό τραυματικό της πάθος με τη συλλογική, ιστορική, εμπειρία του ανθρώπινου πόνου. Η Ούντ είναι μια ανατομία του ερωτικού πάθους και των τραγικών εμπειριών του σύγχρονου κόσμου. Το απρόσμενο τέλος επιβεβαιώνει τη φήμη του Μπάρκερ ως κάλτ συγγραφέα που καταφέρνει να διαπραγματεύεται εξαντλημένα θέματα με τρόπο απρόβλεπτο και συναρπαστικό. Το έργο χαρακτηρίσθηκε ομόφωνα ως ένα εξαίρετο κείμενο, σπάνιο ως προς τη θεματική και δομική του πραγμάτωση-φαντασιακή και ποιητική σύλληψη μιας οριακής βαρβαρότητας.